***

niemy smutek
kolejna nieprzeżyta żałoba 
krew krzepnąca na kafelkach łazienki
i nadzwyczaj spokojne lalki z porcelany 
głuche krzyki 
od lat wyuczonej pokory 

biały fartuch
nieszczere rozmowy z samą sobą 
w gabinecie przepełnionym bólem obcych ludzi
ktoś próbuje pomagać 
zadaje pytania 
słyszy ciszę 
i łzy pozbawione żalu 
tylko bezsilność 
została 
jak ślady krwi na kafelkach łazienki