***

Francuska księżniczka
Znowu się upiła
Kwiatki na sukience wyblakły
Więc wszystko było jej wolno
Mała, kapryśna dziewczynka
W ciele dorosłej kobiety
Wciąż otaczana ludźmi
Skazana na samotność
Bratki leżały na stole
Z niebiesko-różową wstążką
Pewnie tam zwiędną i uschną
Nie miała dokąd ich zanieść
Tylko on ją rozumiał
Lecz dom znowu był pusty
Rozmawiała więc w ciszy
Znając imiona na pamięć